Tranen

Stroomhuis Neerijnen houdt een wedstrijd met gedichten over de Waal.
Als schipper moest ik wel meedoen...

(D)Waalmoment

gebogen
hangt de schipper over het roer van zijn schip
staart over de boeg naar de golven
naar de laatste zon van die dag.

de motor van het schip
duwt moeiteloos
de zware lading naar de zee
neemt met dezelfde moeite
de herinneringen van de schipper mee.

terneergeslagen
kijkt de schipper naar een meeuw
mijmert over de boeg, over vroeger,
over de laatste momenten

toen zij haar leven in handen van de Waal legde
in het smeltwaterkoude water van de Waal,
dwaalmoment,
het water dat haar warmte tot zich nam
haar einde inluidde.

de motor van het schip
duwt schier eindeloos
zijn beladen herinneringen naar de zee
neemt met dezelfde moeite
de tranen van de schipper mee.

neemt met dezelfde moeite
de herinnering aan zijn geliefde mee.